《...هنوز هم میگم آدما شبیه کسایی میشن که دوسشون دارن، شبیه اونایی که روزاشونو باهاشون میگذرونن، شبیه اونا نگاه میکنن، شبیه اونا حرف میزنن، و حتی شبیه اونا فریاد میزنند.
تو موقعیتای مختلف، سر بزنگاها ناخودآگاه تصمیماشون شبیه هم میشه مهم نیست هر کدوم کجای دنیا وایستادن، حتی مهم نیست که توی زمانها و دورههای مختلف تاریخی زندگی کنن، معیار و مبنا یه چیزه، مصداقها متفاوته...》
▪به مناسبت شب شهادت تو آقای مطهری اینجا مینویسم که یادم بمونه از شوق یاد گرفتن چیزای جدید شبا رو بیدار میمونم و بعد یاد گرفتن یه نوع نگاه جدید چشمام از اشک برق میزن.
|تقارنهای زمانی|